Opstaan!
Je blogkladder probeert elke dag om 07h00 op te staan. Dat lukt aardig, voornamelijk dankzij mijn natuurlijke wekker Hector; deze hond heeft meer tijdsgevoel dan de NMBS, en De Lijn samen. Dan mis ik net het ochtendnieuws op Radio één https://radio1.be/ maar daar heb ik, vooral de laatste weken, geen spijt van. Een spelletje maak ik ervan; ik tel de woorden tot Het Woord valt. Als ik honderd woorden heb geteld, stopt de weddingschap met mezelf en verlies ik, maar dat komt weinig, haast geen, dagen voor. Met Het Woord bedoel ik Corona, niet het bier uit Mexico met een schijfje citroen om de vliegen weg te houden ( hé, dit is geen grap, oorspronkelijk was dit de bedoeling) maar een virus met de naam van o.a. een koekje ( Corona-Lotus, weet je nog?) hospitalisatieverzekeringen ( spreekt voor zich zou ik zeggen….) en dus ook bier. Het record aantal woorden voor Het Woord viel? Twee, en minder kan niet want er staat meestal nog een lidwoord voor Het Woord. Dit virus houdt de media in de ban, en dientengevolge ons ook. Met recht en reden? Dat zal de toekomst uitwijzen, in elk geval wordt door de overheid herhaaldelijk hard benadrukt dat er geen reden is tot paniek. In mijn eerste jaren middelbaar had ik een leraar wiskunde, Willy, ( de leraren wiskunde en frans kan ik me best herinneren, maar om sterk afwijkende redenen…ja die van frans waren, oh cliché, meestal vrouwen) met een apart gevoel voor humor. Als hij beweerde dat er geen reden tot paniek was terwijl hij de resultaten van je, niet zo goed geslaagde, taak of overhoring met een meetkundig afgemeten glimlach voor je ontgoochelde neus legde, dan wist je wel beter. Een beetje à la “Tout va bien madame la Marquise”.
En we zingen.
Dit lied uit 1935 van singer-songwriter Ray Ventura gaat over een markiezin die een tweetal weken van huis is. Ze belt naar haar huispersoneel om na te gaan hoe het aan het thuisfront is. Een beetje zoals wij allen doen als we op reis gaan, alleen hebben wij geen huispersoneel en zouden we geen twee weken wachten….Enfin, madame belt en komt zo langzaamaan te weten dat heel haar hebben en houden is afgebrand en haar echtgenoot, geruïneerd, zelfmoord heeft gepleegd, en dat allemaal op een vrolijk oorwurm wijsje. Hierbij een link https://www.youtube.com/watch?v=T5WdpSPeQUE om even te luisteren. Onderaan deze tekst geef ik jullie de originele tekst mee en een poging tot vertaling.
Het liedje Tout va très bien madame la marquise is ondertussen geëvolueerd naar een spreekwoordelijke uitdrukking om een duidelijke blindheid tegenover een wanhopige situatie aan te geven en de onhandige pogingen om deze situatie te verdoezelen of te minimaliseren. En dat wou Willy ons al in 1971 meegeven, frans en wiskunde in één les, de man was zijn tijd 50 jaar vooruit…. Uit mijn jaar zijn geen politici voortgekomen, wel een filosoof en wat ir ingenieurs en geneesheren. En, tussenin, je blogkladder.
Pica en bella Italia.
Maar terug naar ons virusje ( en terwijl ik dit neerschrijf gaat La bella Italia in lockdown, no panic, tout va bien… ) en de media die ons hiermee stalken. Het is uiteraard gemakkelijker en misschien mysterieuzer om over Covit 19 een radio- en tv programma te vullen dan iedere dag een betoog over jongdementie te houden. Trouwens ik ken maar één iemand die iedere dag een betoog over Jongdementie kan houden en het nog aangenaam kan laten klinken ook : Pico ( of zou het Pica zijn?) dela Mirandolla uit Hulste! Hieronder een uitspraak van de Pico uit 15e eeuw :
“Als vrij en soeverein kunstenaar moet jij als het ware je eigen beeldhouwer zijn en jezelf uitbeelden in de vorm die je verkiest. Je kunt ontaarden in de lagere vormen, de dierlijke, maar je kunt ook door eigen wilsbesluit herboren worden in de hogere vormen, die goddelijk zijn.”
De laatste woorden na de komma mocht dela Mirandolla weglaten wat mij betreft, maar de man leefde van 1463-1494, in zijn tijd normaal dus. Aanwezigheid van menselijkheid.
Soit, vite terug naar Covitje of Corona. Covit 19 het lijkt wel een naam, bedacht door handige marketeers werkend voor Marc Coucke, van een vitaminendrankje dat je in de betere reformhuizen en drogisterijen kan vinden : een complex vitaminenbrouwsel met 19 supplementen! Corona is een meer sexy onderwerp om te behandelen dat Jongdementie, het is wereldwijd, het treft alle lagen van de bevolking, het kan dodelijk zijn. Gefundenes Fressen voor de media. Maar wacht, even hernemen, herlezen vanaf …Corona is een meer sexy onderwerp…en vergelijken met Jongdementie. Wereldwijd? Zéér zeker. Alle lagen van de bevolking: volmondig ja. Het kan dodelijk zijn : hier zit de afwijking, het werkwoord “ kunnen” dien je te vervangen door “zijn”; vervoegen beste lezer moet je even zelf doen. Jongdementie is niet besmettelijk, gelukkig maar, of toch niet overdraagbaar in de zin van “ contact met anderen hebben gehad”.
Zweepslagen en geld.
Mocht Jongdementie door gewoon contact over te dragen zijn, dan zou de wereldwijde farma-industrie een bataljon onderzoekers de opdracht geven “ te onderzoeken” en wel met de gepaste tempo-tempo, time is money zweepslagen over de researchruggen om dientengevolge bij positieve, halfpositieve of zelfs maar bij een belofte van resultaat de beurskoers van de firma zo snel en zo hoog mogelijk op te schroeven om aldus een concullega te kunnen overnemen en zo nog meer te kunnen doen waar ze goed in zijn. En wat denk je wat dat is, “ waar ze goed in zijn”? Onderzoeken? Maar neen naïef zieltje, geld verdienen! Geld verdienen, zonder scrupules, the sky is the limit, geld verdienen voor zichzelf en hun aandeelhouders. Een soort afwezigheid van menselijkheid lijkt me niet ver. Alois Alzheimer, schitterend vertolkt door een acteur van Het Bataljong in het toneelstuk “De Loteling” zei het al, wel niet met zó veel woorden maar hij maakte zich behoorlijk boos op de farmaindustrie. Nu ja; op de politiek ook, maar heeft dat wel zin, daar telt bovenal het “tout va bien” principe! Dat zien we nu opnieuw bij de coronacrisis, beslissingen nemen lijkt oh zo moeilijk!
Een puistje…
Quiz vraag : welke ziektes komen uit Centraal Azië ( lees China) via Italië Europa binnen? Antwoord : de pest in de 14 e eeuw en Corona in de 21e eeuw. Over de pest heerst onduidelijkheid of het nu al in de bronstijd en/of bij de romeinen in de zesde eeuw toesloeg, maar onomstreden evenwel is de omvang van “de zwarte dood” in de late middeleeuwen. Eén derde tot de helft van de Europese bevolking bezweek toen. Vanaf 1855 treft een verdere pestpandemie de wereld, vooral in Azië met tientallen miljoenen doden tot gevolg. Jaja hoor ik je zuchten lezer, dat was toen. Vergis je niet, in 2017 werden pestgevallen in Madagaskar vastgesteld ( zie “Der Spiegel” van 29/09/2017), en daarna nog in afgelegen gebieden in China. Wereldwijd werden er in 2017 nog 3250 pestgevallen vastgesteld volgens de WHO, met 584 dodelijke slachtoffers. Maar dat is ver van ons bed, geen haan, zelfs geen radiohaan, die ernaar kraait, laat staan een politieke. Alle politieke hanen kunnen toch geen kapoenen zijn of….?
Ter illustratie een afbeelding van een pestzieke uit Madagascar, anno 2017 ( foto Institut Pasteur de Madagscar/dpa).
Barbara Tuchman schreef in haar boek “ De waanzinnige 14e eeuw”, uit 1978 ondertussen al, en één van mijn lievelingsboeken : “ Door de uitzonderlijke aard van deze pestepidemie kwam de toenmalige mens tot het inzicht dat alle zekerheden twijfelachtig waren.”
Tja, vraag dat maar eens aan een partner van een patiënt met Jongdementie, ziekte en twijfelachtige zekerheden…en afwezigheid van menselijkheid.
Wie is Timour Lenk?
De aandachtige lezer zal zich misschien ondertussen al afgevraagd hebben wat heeft die Timoer Lenk uit de titel met dit alles te maken? Wel, Timoer de Grote, zoals hij vandaag in zijn thuisland Oezbekistan heet, was een krijgsheer van Mongoolse afkomst. Dat zegt al veel, nietwaar? Hij verloor zelden een veldslag en qua veroveraar en veldheer kan hij zich meten met zijn voorbeeld Alexander de Grote. In de categorie “wreedheid”, klopt hij met afstand loebassen als Adolfke Hitler, Jefke Stalin, Attila het Hunneke en Djengis met zijn Khanneke. Stalin heb ik op de tweede plaats gezet, in Aalst hebben ze al last gehad met Israël tot op het hoogste kapoenenniveau, dus ik durf Adolf met de snor niet achter Stalinneke zetten. Qua wreedheden en slachtoffers moet Jef zeker niet onderdoen, de kapoen. De ca 20 miljoen Russische doden in WO II zet ik, afgerond, voor de helft op Jefkes rekening. Alweer, afwezigheid van menselijkheid, het totaal aantal doden dan, niet mijn omzetten van rekening voor alle duidelijkheid.
Dat Timoerke met zijn lamme zijde bij ons minder gekend is in de geschiedenisboeken komt waarschijnlijk omdat na zijn dood zijn rijk snel verdween en zijn daden vergeten werden. Hoewel, de daden vergeten kan wel eens moeilijk zijn als je bedenkt dat zijn onbegrensde moordzucht zo’n slordige 17 miljoen mensen het leven kostte. In de veroverde steden liet hij vrouwen en mannen, meisjes en jongens vlotjes onthoofden en piramides of torens met de schedels bouwen. Een eigentijdse kroniekschrijver liet optekenen : “ In de streken waar De Lamme doortrok hoorde je geen hond meer blaffen, geen vogel fluiten, geen kind wenen…” Om Delhi te veroveren( toen ook hoofdstad van Indië ) stond Timmy oog in oog met 50 oorlogsolifanten. Zo’n oorlogsolifantje is geen diertje uit de zoo moet je weten, in volle snelheid kunnen ze een ware ravage aanrichten bij de tegenstander. En bepaald klein en licht zijn ze nu ook niet. In elk geval, Lamme Timmy die enkel kamelen had ( een paard zal hij ook wel hebben meegenomen schat ik zo), dacht even na, liet wat droog gras plukken door zijn onderdanen ( en die zullen dat sneller hebben gedaan dan een hedendaags goed betaald farma onderzoeker; Timmy was niet bepaald een geduldig ventje) laadde dat droog gras op de kamelen, stak dat gras in brand en liet de arme kameeltjes los op de olifanten op het ogenblik dat de slag begon. Timmy won de veldslag met méér dan forfaitcijfers! Aleppo en Bagdad ( hier werden ca 90.000 mensen afgeslacht) had hij al veroverd. En deze steden gekoppeld aan de afwezigheid van menselijkheid, brengen me terug naar vandaag.
Ondergoed en stokslagen
In “De Loteling” zegt Marc, partner van deelnemer Krisje die in de slotscène door haar dans de zaal tot tranen brengt, en bij Het Ventiel gekend als “ kleine” Marc, ( onder “Marken” zeggen we tegen mekaar Langemark, dat ben ik dus en Kortemark, dat is “kleine” Marc ) met vol niet te imiteren West-Vlaams accent : ik ben beschaamd, beschaamd… ( ik heb het niet aangedurfd dit fonetisch weer te geven wegens te moeilijk, de “sch” klank als sj weer te geven was niet voldoende). Marc schaamde zich om Krisje in gezelschap, meer bepaald om haar, door ziekte getekend, gedrag. Een medeacteur zegt : “ maar je moet niet beschaamd zijn….” En aan deze zinnen moest ik denken toen ik zag hoe aan de Turks-Griekse grens vluchtelingen in ondergoed met sporen van stokslagen terug werden gejaagd naar een soort niemandsland. Je herkent hierin, wederom, de afwezigheid van menselijkheid. Quo vadis …en bovenal ik ben besjaamd, besjaamd, besjaamd. Maar vergeet niet : tout va bien….
Ik heb gezegd.
ps.
En ondertussen hebben we 5 maanden een vrouwelijke premier en mogen we al niet meer op café, ( grapje) of erger nog, ergens buiten of binnen gaan in bepaalde gevallen. Voor een aantal deelnemers en partners van Het Ventiel is dit erg, op het verschrikkelijke af. Of dit aan- of afwezigheid is van menselijkheid laat ik aan het wijze oordeel van de lezer. Langs deze weg : sterkte!
En ik die dacht dat alcohol ontsmet….
Lyrics « Tout va très bien, madame la Marquise » en poging tot vertaling
Allô, allô allô James
Quelles nouvelles ?
Absente depuis quinze jours,
Au bout du fil
je vous appelle
Que trouverai-je à mon retour ?
Hallo
Hallo, hallo, James
Nog nieuws?
Ik ben nu al veertien dagen van huis
En ik bel je nu van hieruit
Hoe zal het er uitzien als ik thuis kom
Tout va très bien, Madame la Marquise,
Tout va très bien, tout va très bien.
Pourtant il faut, il faut que l’on vous dise,
On déplore un tout petit rien
Un incident, une bêtise,
La mort de votre jument grise,
Mais à part ça, Madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien.
Alles gaat heel goed, Mevrouw de Markiezin
Alles gaat heel goed, alles gaat opperbest
Toch moeten we, moeten we u meedelen
dat er jammerlijk een kleinigheid gebeurd is
Een incidentje, een bagatel
Uw grijze merrie is dood
Maar, behalve dat, Mevrouw de Markiezin
gaat alles heel goed, alles gaat opperbest
Allô, allô Martin
Quelles nouvelles ?
Ma jument gris’ morte aujourd’hui
Expliquez-moi
Valet fidèle,
Comment cela s’est-il produit
Hallo, hallo Martin
Wat hoor ik nu?
Mijn grijze merrie die gestorven is vandaag
Leg me dat eens uit, mijn trouwe knecht
Hoe is dat toch kunnen gebeuren?
Cela n’est rien, Madame la Marquise,
Cela n’est rien, tout va très bien.
Pourtant il faut, il faut que l’on vous dise,
On déplore un tout petit rien
Elle a péri
Dans l’incendie
Qui détruisit vos écuries.
Mais, à part ça, Madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien.
Het is niet zo erg, Mevrouw de Markiezin
Het is niets, alles is in orde
Toch moeten we, moeten we u meedelen
dat er jammerlijk een kleinigheid gebeurd is
Ze is omgekomen
in de brand
die uw paardenstallen verwoest heeft
Maar behalve dat, Mevrouw de Markiezin
gaat alles heel goed, gaat alles opperbest
Allô, allô Pascale
Quelles nouvelles ?
Mes écuries ont donc brûlé ?
Expliquez-moi
Valet modèle,
Comment cela s’est-il passé ?
Hallo, hallo, Pascal
Wat hoor ik nu
Mijn paardenstallen zijn dus afgebrand
Leg me dat eens uit
Mijn voorbeeldige chef
Hoe is dat toch kunnen gebeuren
Cela n’est rien, Madame la Marquise,
Cela n’est rien, tout va très bien.
Pourtant il faut, il faut que l’on vous dise,
On déplore un tout petit rien
Si l’écurie brûla, Madame,
C’est qu’le château était en flammes.
Mais, à part ça, Madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien.
Het is niet zo erg, Mevrouw de Markiezin
Het is niets, alles is heel goed
Toch moeten we, moeten we u meedelen
dat er jammerlijk een kleinigheid gebeurd is
Als er brand geweest is in de paardenstal
is dat omdat het kasteel in brand stond
Maar behalve dat, Mevrouw de Markiezin
gaat alles heel goed, gaat alles opperbest
Allô, allô Lucas
Quelles nouvelles ?
Notre château est donc détruit
Expliquez-moi
Car je chancelle
Comment cela s’est-il produit ?
Hallo, hallo, Lucas
Wat hoor ik nu?
Ons kasteel is dus verwoest
Leg het me uit want ik val haast in zwijm
Hoe is dat kunnen gebeuren
Eh bien voila, Madame la Marquise,
Apprenant qu’il était ruiné
A pein’ fut-il rev’nu de sa surprise
Que M’sieur l’Marquis s’est suicidé,
Et c’est en ramassant la pell’
Qu’il renversa tout’s les chandelles,
Mettant le feu à tout l’château
Qui s’consuma de bas en haut
Le vent soufflant sur l’incendie,
Le propagea sur l’écurie,
Et c’est ainsi qu’en un moment
On vit périr votre jument
Mais, à part ça, Madame la Marquise,
Tout va très bien, tout va très bien.
Wel, kijk, Mevrouw de Markiezin
Toen hij vernam dat hij geruïneerd was
was hij nauwelijks van zijn verbazing bekomen
of Mijnheer de Markies pleegde zelfmoord
En het was toen hij het bijltje er bij neergooide
dat hij alle kaarsen omstootte
en zo het kasteel in brand zette
dat van onder tot boven afbrandde
De wind wakkerde het vuur nog aan
dat zich naar de paardenstal uitbreidde
En zo komt het dat in een tel
we uw grijze merrie zagen omkomen
Maar behalve dat, Mevrouw de Markiezin
gaat alles heel goed, gaat alles opperbest
Voorbij de stilte 
👍
LikeLike