SOL 3 : het mimetisch WC papier van René maar bovenal zorg goed voor jezelf en mekaar!

In moeilijke tijden gaan de mensen hamsteren, conserven, boter, broodmaakmachines, pasta, medicijnen, koffie en, de moeder van alle gehamsterde producten in deze coronatoestanden, wc papier. Mochten de mensen zout hamsteren, je blogkladder zou het begrijpen, met zout kan je kruiden, pekelen, fermenteren, ijzel en onkruid mee bestrijden, kortom je kan dit product gebruiken om andere producten smakelijker te maken of te bewaren; en zout kost, in onze tijden, relatief, weinig. Niet gebruikt WC papier bewaart ook, zéér zeker, en zó veel kost het nu ook niet. Zout is volop te krijgen voorlopig, in tegenstelling tot wc papier. En het is geen Vlaams of Belgisch gebeuren, het is internationaal. Voor zover ik weet zorgt het huidige corona virus niet voor een diarree die dermate is dat je 20 uur per dag in het “kleinkamertje” moet doorbrengen. Wat kan je, functioneel gezien, in godsnaam met wc papier doen? En de voetbalspelletjes en andere bezigheidstherapieën op YouTube tellen niet mee. Mijn hoofd tot brekens toe gepijnigd, maar behalve de voor de hand liggende gebruikswijze kan je blogkladder geen functie vinden. En daarvoor kan je zout echt niet gebruiken, of toch niet al te dikwijls. Zand zou dan een beter alternatief zijn bij gebrek aan het betreffende papier, uiteraard fijn rijnzand geen grof vulkanisch zand.

Waarom verzamelen mensen een product dat in hoofdzaak dient om de resten van uitgescheidde voedingswaren op een min of meer elegante, propere, manier te verwijderen? En internationaal dan nog. Er is uiteraard een verschil in smaak tussen een kreeftje Bellevue, een vettige Duitse Bratwurst of een Nederlandse gehaktbal, maar aan de “productverwerkte andere kant”, letterlijk, maakt dit weinig verschil.

Een antwoord vond ik bij René Girard ( 1923-2015), een Frans-Amerikaans denker en bedenker van de term mimetische begeerte; iets begeren omdat een ander het begeert. Eenvoudig uitgelegd komt het erop neer dat René vaststelde dat “we verlangen wat anderen verlangen. Wat wij ook verlangen, het object van dat verlangen vinden we bij anderen. We begeren allemaal hetzelfde en daardoor ontstaat er schade en conflict”. René zal wel niet gedacht hebben dat zijn theorie ook op wc papier van toepassing zou zijn. Een theorie wordt pas een wet als deze globaal toepasbaar is….bij deze zou ik zeggen. Van mij mogen ze René een Nobelprijs toekennen.

Ook het, vele, gepraat over de corona crisis zou een voorbeeld zijn deze van mimetische theorie. Daar kan ik inkomen, behalve de opmerking van een politicus van een grote Vlaamse partij dat Marc Van Ranst een “influencer” zou zijn.

Een politicus merkte deze week op dat Marc Van Ranst een “influencer” is, en dit bedoelde hij in de zin van “beïnvloeden”. De brave man moet dringend de definitie van “influencer” even opzoeken. Dat de politicus in kwestie iets jonger is dan je zestigjarige blogkladder is geen verontschuldiging dat hij niet precies weet wat “influencer” wil zeggen. Het ergste van de crisis moet nog komen, de economische nasleep, de staart, waar veel venijn zal inzitten. Ik hoop dat deze economisch geschoolde politicus, weliswaar bij de jezuïeten maar daar kan je blogkladder nog doorkijken, dan evenveel blijk van vooruitschrijdend inzicht zal tonen in het economisch vraagstuk als Marc Van Ranst aan de medisch-organisatorische kant nu. Anders dreigen we allemaal covid19 slachtoffers te worden, de zwaksten in de maatschappij als eerste. Maar dat is “business as usual” zeker? De politicus kan beginnen, als verkozen vertegenwoordiger van het volk, met ons te informeren over wat er precies is gebeurd met het groot aantal mondmaskers die Van Ranst in 2009 naar aanleiding van de Mexicaanse griep toen, bestelde en die we nu zéér hard hebben gemist. De mondmaskers werden vernietigd, het zou interessant zijn te weten welke onverschillige ambtenaar of minister de opdracht daartoe gaf. Het gaat tenslotte niet om 5 euro! Dat zou al een begin zijn van een voortschrijdend, misschien mimetisch maar toch, vertrouwen. Van het product “moed”, politieke of gewone alledaagse moed, kunnen de beleidsmensen  nu al beginnen hamsteren, ze zullen heel veel courage nodig hebben de komende maanden en de stocks zijn op vandaag laag. Net als van eerlijkheid. We kunnen het hun maar inpeperen dat ze kunnen opzouten als er geen pittig werk van dit economisch vraagstuk wordt gemaakt, anders zijn we met zijn allen gepekeld. En alle wc papier ter wereld zal ons hierbij niet helpen.

Nooit had ik kunnen denken dat ik digitaal op reis zou gaan, digitaal een museum zou bezoeken, digitaal zou aperitieven, digitaal op café muziek zou beluisteren en digitaal met mijn kinderen zou praten. Die digi-taal dreigt het Engels te verslaan, ik kijk uit en smacht naar de oude Vlaamse tijden. Digitaal naar de WC met digitaal WC papier zal wel een digi-stap te veel zijn, maar na deze covidperiode durf ik er niet op te wedden.

Ik heb gezegd, zorg goed voor jezelf en je medemens.

Een digitale knuffel,

Marc

Gepubliceerd door

marckesteloot

Geboren in België ( Izegem 1959) en getogen in Duitsland, Neheim-Hüsten ( 1959-1977). Studeerde economie in Gent ( UG 1977-1981), gehuwd met Els en heb twee kinderen. Ik woon in Waregem en mijn interesses gaan uit naar middeleeuwse geschiedenis en basket.

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s